2019Beiaardbezoek
BEIAARDBEZOEK
Op initiatief van het parochieteam van Gijmel werd er een beiaardbezoek georganiseerd in Aarschot.
Een twintigtal belangstellenden gingen op de vraag van Sophie en Angeline, de initiatiefnemers, in.
Om 15 u. werd er verzamelen geblazen aan de noordelijke ingang van de Onze-Lieve-Vrouwekerk.
Ook van Aarschot zelf waren er enkele deelnemers, waaronder twee van meer dan negentig jaar. Ook
zij geraakten boven. Iedereen mocht zijn ritme bepalen.
In de Ballinckamer kon iedereen even op adem komen en uitblazen.
Door het raam hadden we hier
een mooi zicht op het Begijnhof en het Vredegerecht.
Met een uitleg over de Aarschotse
klokkengeschiedenis aan de hand van een twintigtal lichtbeelden wordt een mooi beeld geschetst van
wat er zich gedurende eeuwen in Onze-Lieve-Vrouwetoren heeft afgespeeld.
De vernielzucht van de
Engelse protestanten tijdens de godsdienstoorlog in 1578 en de klokkenroof van de luidklokken
tijdens de Franse Revolutie en het weghalen van de drie nieuwe klokken van de 19de eeuw tijdens de
Tweede Wereldoorlog (1943), maakten duidelijk welke rol de klokken speelden in de geschiedenis
van een stad. De drie klokken die door de Duitsers voor oorlogsdoeleinden werden meegenomen,
werden in 1950 vervangen door drie nieuwe klokken, gegoten in de klokkengieterij in Leuven, en dit
onder impuls van deken Verpoylt . Zij brachten enigszins soelaas voor zijn droom om een beiaard te
installeren bij het 600-jarig bestaan van de kerk in 1937.
Deze drie nieuwe klokken van 1950 vormen
samen met de kleinere Sint-Michielsklok van 1873 de vier luidklokken, die zich nu nog onder de
beiaardcabine bevinden.
Na de verpozing in de Balinckamer mochten we nog honderd trappen doen
om deze luidklokken in het echt te zien.
Maar de apotheose was nog enkele trappen hoger waar de 49
nieuwe klokken, gegoten bij de koninklijke Eijsbouts in Asten (Nederland), schitterden in hun volle
glorie. Er werd aandacht gegeven aan de grote vredesklok met een haiku van de Herman Van Rompuy,
gewezen voorzitter van de Europese Raad, aan de twee sierbanden die de geschiedenis van Aarschot
evoceren.
Op de tweede grote klok staan 192 namen van de Aarschotse
burgerslachtoffers van de Eerste Wereldoorlog.
Andere klokken dragen de namen van de grote
sponsors.
Er werden foto’s genomen.
Maar dat die beiaard in beweging wordt gezet, zonder dat er een
beiaardier aan te pas kwam, dat er allerlei melodieën kunnen gespeeld worden met een paar tikken
op de app van de automaat of een smartphone deed iedereen stomverbaasd opkijken.
In de cabine
werd er door sommigen iets opgetekend in het guldenboek.
Anderen keken door het raam hoe het
stokkenklavier in beweging werd gebracht en hoe de klepels aan de binnenrand van de klokken
muziek voortbrachten.
De tocht naar beneden leek voor sommigen moeilijker te verlopen dan naar
boven.
Eens beneden was iedereen opgetogen.
Op de groepsfoto zijn alleen maar blije en dankbare gezichten te zien na het beiaardbezoek.
