2017 Wolfsfeesten

HOOGDAG VOOR WOLFSDONK

Zondag 10 september was een hoogdag voor Wolfsdonk. De 175e verjaardag van kerk en parochie Sint-Antonius Abt werden heel feestelijk gevierd. Meer dan 250 mensen, jong en oud, liepen eerst mee in een kleurrijke processie. De zon was wonder boven wonder van de partij. Vele mensen stonden langs de kant, het werd een ingetogen maar toch feestelijke religieuze optocht. Een heel aantal groepen beelden de geschiedenis van Wolfsdonk uit: duivenmelkers, boeren en boerinnen, jagers, mijnwerkers, paters en zusters, pastoors en meiden, ze waren er allemaal bij. In een tweede deel kwam het kerkelijk jaar aan bod van de advent tot Allerheiligen. 

Jozef en Maria en engeltjes voor Kerst, (de vlag van) Ons-Lief-Vrouwke van de Donk voor 15 augustus, Onze-Lieve-Vrouw van Fatima, Sint-Rochus en vele andere waren van de partij. Het Heilig Sacrament werd voorafgegaan door vele vaandels en gevolgd door de drie zangkoren. KLJ Wolfsdonk vertelde het levensverhaal van Sint-Antonius aan de twee kapellen in de Veerlestraat. Er werden onderweg mooie Marialiedjes en een nieuw lied over Sint-Antonius gezongen; de drumband zorgde voor plechtig tromgeroffel. Na de zegen aan de kapel aan de Dopkesboom ging het richting kerk waar Twirling Wolfsdonk een erehaag vormden en de Duivenbond van weleer haar duiven loste. 

De eucharistieviering werd voorgegaan door abt Wouters van de abdij van Averbode en E.H. Van der Stuyft en opgeluisterd door onze fanfare en het uitgebreide zangkoor. Vele verenigingen brachten voorbeden en we luisterden naar Paulus' brief aan de Korinthiërs we waarin benadrukt wordt dat we allen deel uitmaken van één lichaam, voorgelezen door Wout van de KLJ. De Liefde is cruciaal als we samen gemeenschap willen vormen, zo hoorden we uit Johannes' evangelie. Na de plechtige mis was er een receptie in Zaal Den Abt, waar de kerkfabriek, burgemeester Peeters, de abt en priester Paul het woord namen. Hiernaast kan u de mooie woorden van onze burgemeester lezen. Ignace Coenen en Liske Van Rompay werden de titel van 'erelid van de kerkfabriek Sint-Antonius Abt' uitgereikt voor hun vele werk voor de kerkfabriek. Zij kregen een oorkonde en een klein geschenk. We heften samen het glas op het feestjaar 2017, op onze hele gemeenschap en de vele verenigingen. Daarna werd het Wolfsfeest feestelijk op gang getrapt. 

In de vele tentjes van onze Wolfsdonkse verenigingen was iets lekkers te eten en te drinken, kinderen konden spelletjes spelen en een bijzondere medaille 175 jaar Wolfsdonk in de wacht slepen. De optredens en het droge weer deden de rest. Het werd een hele bijzondere en feestelijke dag. 

Dank aan iedereen ! We hebben op deze feestdag allemaal samen aangetoond dat gemeenschap vormen en stilstaan bij meer dan het ‘hier en nu’ absoluut nog kan anno 2017. Een dag om nooit te vergeten!

Afspraak volgend jaar op zondag 9 september 2018 voor het zesde Wolfsfeest.

TOESPRAAK DORPSFEEST 10 SEPTEMBER

Collega’s uit het schepencollege,       

Mjnheer Pastoor,                                                                                                              

Dames en heren,                                                                                                                       

Beste vrienden,

Laten we vandaag, hier en nu, in feestelijke kleuren en klanken, een heuglijke dag weven. Want het is voor ons mooie dorp, en ook voor een stukje voor ieder van ons, een bijzondere dag. Vandaag vieren we immers 175 jaar parochie Sint-Antonius. Zo’n parochie, beste vrienden, maak je niet in je eentje. Een parochie kan maar bestaan als alle partijen, ieder binnen zijn verantwoordelijkheid, samenwerken en bouwen. Ook de stad speelt hierin haar rol en als stadsbestuur hebben wij de voorbije jaren getracht deze rol zo goed mogelijk te vervullen.

Daarom wil ik als burgemeester in naam van het stadsbestuur de hele parochie, met al haar verenigingen, met de dorpsraad, de school en alle vrijwilligers van Wolfsdonk van harte danken voor hun niet aflatende inzet voor ons dorp. Hun toegevoegde waarde is zeer groot.

We vieren vandaag dus niet alleen 175 jaar parochie Wolfsdonk maar ook 175 jaar Sint-Antoniuskerkgebouw. Wij weten allen dat onze kerk tot voor enkele jaren in minder goede staat verkeerde. Dankzij het schitterende restauratieproject van de voorbije jaren is zij terug springlevend en klaar om ook de volgende 100 jaar het letterlijke en figuurlijke centrum van ons dorp te zijn. Deze restauratie was ingrijpend maar het moet gezegd : het eindresultaat oogt prachtig.

Wat we hierbij niet zien, is het enorme administratieve werk achter de schermen om zulk een project op de rails te zetten en vooral tot een goed einde te brengen. Alleen een uitstekend werkend kerkfabriek kan dit waarmaken. Als stadsbestuur willen we dan ook de voorzitter en de leden van de kerkfabriek Sint-Antonius Abt feliciteren voor hun onvermoeibare inzet en doorzettingsvermogen om dit restauratiedossier tot een goed einde te brengen.

Graag vraag ik hierbij applaus in het bijzonder voor Mark Van der Borght en Jonas Danckers.

Onze kerkfabriek zit trouwens niet stil. Zij heeft de afgelopen jaren al bijzonder veel gerealiseerd. Ik denk daarbij onder meer aan het pilootproject rond de plattelandskerkhoven van Wolfsdonk en Langdorp, dat niet alleen resulteerde in een mooi boek maar ook in een nieuwe groenaanleg en het renoveren en opkuisen van alle kruisen en zerken op het oude kerkhof. Ik denk aan de renovatie van het schoolhuis en van deze parochiezaal die omgedoopt werd tot Zaal Den Abt. Ik denk ook aan het opknappen van de Dopjesboom in de Processieweg.

De kerkfabriek heeft nog een aantal andere belangrijke projecten op stapel staan. Zo is er de restauratie van het beschermde orgel in onze kerk waarvoor een subsidiedossier werd ingediend. Eens dit project is afgerond, zullen de volledig gerestaureerde kerk, het orgel en het historisch plattelandskerkhof van Wolfsdonk een belangrijke toeristische en culturele meerwaarde voor onze stad betekenen. Er wordt ook werk gemaakt van een parking aan het pleintje aan onze school. Aansluitend bij dit laatste kan ik u trouwens zeggen, - en dit is een primeur - , dat wij vanuit de stad een subsidiedossier hebben ingediend voor een nieuwe riolering in de Veerlestraat, Veelsebaan, Kerkweg en Grote Kruisweg. Voor de vernieuwing van het wegdek in deze straten zal spoedig een studiebureau worden aangesteld, waarbij ik verkregen heb dat er extra veel aandacht zou besteed worden aan de verkeersveiligheid en verfraaiing van de omgeving rond Onze School. Deze belangrijke werken zijn gepland voor 2019-2020.

Tot zover de zakelijke en financiële kant. Sta me toe even terug te komen op een belangrijk aspect van een feest als vandaag , namelijk de relatie tussen parochiegemeenschap en kerk, een relatie waaraan ook onze kerkfabriek bijzonder veel aandacht besteedt. Beste vrienden, onze Sint-Antoniuskerk is een van de stemmigste kerkjes die ik ken. Deze kerk biedt met veel ramen uitzicht op de wereld en het leven. Ze is veel meer dan zomaar een hoop stenen op elkaar gestapeld. Binnen een parochie wordt een kerk immers een levend en levengevend organisme met stenen longen. Onze kerk ademt mee op het cyclische ritme van onze dagen, van onze seizoenen, ja van ons leven zelf. Deze kerk was er altijd als vanzelfsprekend, toen we onze eerste en plechtige communie vierden, toen we trouwden en onze kinderen doopten, toen we onze ouders ten grave droegen. Zij maakt mee deel uit van het waardenkompas waarmee wij onze weg in het leven vinden, waarmee we onszelf op het spoor komen : onze wortels, de structuur van onze identiteit. Onze Sint-Antoniuskerk verbindt ons met de voorbije generaties, met de mensen en de dingen die voorbijgaan. Het dorp zal altijd duren, zo dichtte Anton Van Wilderode ooit in zijn prachtige dichtbundel ‘Dorp zonder Ouders’, ik zal voorbij zijn en het dorp zal duren. Zoals overal is er de laatste jaren uiterlijk veel veranderd in ons dorp maar de diepste kern is al die jaren onveranderd gebleven. Leven in een dorp als Wolfsdonk heb ik altijd ervaren als leven in een schatkamer vol herinneringen, geuren en geluiden, woorden en daden, stemmen en handen, een beetje zoals wij allen aan ons ouderlijk huis terugdenken.

Kerk en parochie, vrienden, behoren tot het domein van de mens die weet dat er bovenop alles een toegevoegde waarde is, dat er  meer is dan de registers en de kadasters, dat de dingen een dubbele bodem en een geheim hebben, dat het leven niet enkel winnen maar ook verliezen is. Er zijn in onze maatschappij meer dan genoeg winnaarscursussen, cursussen die opleiden tot successful people. In onze jachtige maatschappij, waarin zoveel mensen moeten afhaken wegens stress, burn-out of depressie, is er veel meer nood aan het leren verliezen, aan langzaamheid en stilte, aan rust, bezinning en mystiek, aan de trein der traagheid eerder dan aan de supersnelle aanpak van de TGV. En die nood wordt mee gelenigd door onze parochie.

Meteen heb ik ook de echte waarde van een dag als vandaag blootgelegd. Het feit dat wij hier met zovelen samen zijn om deze 175^ste verjaardag vieren, bewijst trouwens dat niet alleen ik de nood aan samenhorigheid en geborgenheid in een gemeenschap als de onze aanvoel. Ik wil de pastoor, alle leden van de kerkfabriek en de dorpsraad en alle medewerkers daarom nogmaals uitdrukkelijk feliciteren met dit initiatief, dat onze dorpsgemeenschap ongetwijfeld een stukje dichter bij elkaar brengt. Het is een initiatief dat wij graag vanuit de stedelijke overheid steunen. Wij dragen immers allen de grote verantwoordelijkheid een gemeenschap zoals deze te laten groeien en bloeien en ze niet uiteen te laten spatten. Laten we ons allen achter deze opdracht scharen, trouw aan ons engagement. Wanneer we samen hetzelfde willen, geeft dat onze gemeenschap een belangrijke meerwaarde, een essentieel surplus in vergelijking met de som van ieders individuele belang.

U kunt daarbij op de steun van het stadsbestuur rekenen. Maak er ondertussen een feestelijke dag van. Ik dank u. 

André PEETERS, burgemeester