TERUG
"Soms hebben mensen echt wel reden om blij en fier te zijn. Dat is
zeker het geval als hun parochiekerk grondig vernieuwd werd en het resultaat -
oordeel zelf - er best mag zijn. Vernieuwingen komen niet zomaar, gebeuren niet
vanzelf. Daar komt altijd heel wat bij kijken en meestal moet er een drukke,
rommelige, moeilijke periode doorlopen worden. Dat was nu niet anders. In naam van de kerkfabriek geef ik graag wat
toelichting bij de restauratiewerken en bij het verloop ervan.
De eerste grote herstellingwerken begonnen reeds meer dan 10 jaar
geleden. Toen werd de kerktoren aangepakt. Het gevaarlijke betonrot bovenaan de
toren moest dringend hersteld worden om ongevallen te vermijden. Die klus werd
geklaard in het jaar 2000.
Velen herinneren zich ongetwijfeld nog wel de oude inkomdeuren van onze kerk,
oud en versleten, helemaal scheef getrokken door zon, regen en wind, niet meer
om aan te zien. Zes jaar geleden werden
ze vervangen.
Intussen voorzag de kerkfabriek in het meerjarenplan 2008-2013
twee dossiers.
- Het 1ste dossier betrof ruwbouwwerken aan de buitenkant van de
kerk: herstellen van dak en dakgoten, oude losgekomen stopverf aan ruiten
verwijderen en vervangen, herschilderen ramen buitenkant, losgekomen voegsel
uit muren verwijderen en terug opvoegen, reinigen van buitenmuren, enz… enz…
Deze opsomming is verre van volledig.
- Het 2de dossier ging over schilderwerken binnenkant kerk.
Natuurlijk diende op bepaalde plaatsen het loshangende, gescheurde pleisterwerk
eerst verwijderd te worden, nadien terug pleisteren en dan terug schilderen,
zoveel lagen als nodig.
Niet in de dossiers voorzien: ook een deel van de vloer op het koor moest
vernieuwd worden en er zou een icoon komen. Ideeën van onze pastoor, dus wet.
Hij zou daar wel voor zorgen. Waarvan akte.
Aan zulke werken hangt natuurlijk een serieus kostenplaatje:
- ruwbouwwerken bijna € 130000
- schilderwerken bijna € 85000
Telkens een bom geld. Wie zal dat betalen? Wie heeft zoveel geld?
Die arme kerkfabriek van Gijmel zeer zeker niet. Maar wie dan wel?
Met dank aan het Vlaamse Gewest dat voor 30% beide werken subsidieerde. En meer
dan dubbel zoveel dank aan de Stad Aarschot die de overige 70% voor haar
rekening nam. Onze oprechte dank en waardering daarvoor.
De financiering van de icoon en het altaarkruis daarentegen gebeurde door
mensen van Gijmel en omstreken. Dank en waardering voor de gulle schenkers.
Niet alles liep van een leien dakje, om niet te zeggen niets.
Menige keer met de handen in het grijze haar gezeten. En als alles zo ronduit
vierkant draait, dan gebeurt het dat zelfs leden van de kerkfabriek zo af en
toe een klein vloekje niet kunnen onderdrukken. Natuurlijk, als het gebeurde,
dan wel in stilte en ook eerbiedig. Ieder herinnert zich de stellingen aan en
rond de kerk, maanden aan een stuk, want koning winter 2012-2013 deed zijn naam
alle eer aan. En het dossier schilderwerken liep serieuze vertraging op. De
icoon was klaar, het decor nog niet. Gelukkig bood de abdij van Averbode haar
een veilig onderdak. Dank u wel.
En toen, toen kwam hij, die lokroep uit de abdij van Park, luider dan wat
Wolfsdonk, Langdorp en Gijmel samen vermochten, zo luid dat zelfs Jef Van Osta
het hoorde en er ook naar luisterde. En enkele maanden later … weg was hij! De
vloertegels lagen te liggen bij de vloerhandel, de icoon stond te staan in de
abdij, wachtend op een nieuwe opdrachtgever. Weer even met de handen in de
grijze zone …, nog eens in stilte en eerbiedig …
Maar het resultaat mijnheer pastoor mag gezien worden! De vloer oogt mooi, de
icoon en het altaarkruis zijn pareltjes van het zuiverste gehalte. Dank u wel.
Alle schilder- en ruwbouwwerken gebeurden onder de deskundige
leiding en begeleiding van architectenbureau Spectrum, met dank aan architecten
Jos en Rik die alles van heel nabij opvolgden. Ook dank aan Marina die ons door
de administratieve winkel leidde.
En toen de icoon mocht geplaatst worden, zorgden Simon en Jozef Plu voor veilig
vervoer en professionele ophanging. Dank u wel. En Joris, de iconograaf, zag
dat het goed was.
Samen, beste mensen, kunnen we veel aan. Het bewijs wordt bijna
dagelijks geleverd.
- Dank u wel aan organist Luc en het koor, die nu ook de gebedsdiensten helpen
verzorgen.
- Dank u wel aan de O.-L.-Vrouw van Fatimaschool voor de fijne samenwerking,
ook als de kerk moet gekuist worden. Echt handige hulp.
- Dank u wel aan de parochieploeg, niet alleen voor de receptie die zij straks
na de Eucharistieviering aanbieden, maar vooral voor het vele werk dat zij
verzetten (niet altijd in de gemakkelijkste omstandigheden).
- Dank u wel aan de zusters voor hun inzet en medewerking, ook voor die lekkere
pannenkoeken.
- Dank u wel collega’s van de kerkraad voor de vele handtekeningen, vooral voor
de toffe samenwerking.
-Dank u wel ziekenzorg, misdienaars, lectoren, jeugd- en andere verenigingen, …
Jullie maken mensen blij, content, gelukkig.
- Dank u wel aan nog zovelen die ik vergeet … Het zou niet mogen, maar bij deze
ook aan hen een dikke merci.
Maar als ik één iemand niet mag vergeten, is het wel de man die
jarenlang steeds paraat stond, manusje van alles, steeds in de weer voor kerk
en parochie, koster in hart en nieren. Dank u wel Staf Eelen.”
En dan is er nog één iemand, er zijn dus wel degelijk 2 één iemanden.
De man die alles zo nauwgezet opvolgt, de boekhouding tot in de puntjes
verzorgt, de financiële eindjes aan elkaar knoopt (zelfs als het maar stompjes zijn),
contacten legt, initiatieven neemt, handen en voeten uit de mouwen steekt … te
veel voor 1 persoon, maar hij is er velen waard. Dank u wel Vic Tielemans.
Wie zei ook weer: "Zie Ik maak alles nieuw. Alles komt goed.”???
Juist!!! Voor Hem doen we het en voor Hem zullen we het altijd blijven doen.
En Zijn Moeder, die ook onze Moeder is, Zij kijkt goedkeurend en tevreden toe, van overal, nu ook van op de icoon. Joris man, knap werk!