2020SintRochusverlichtingAarschot
SINT-ROCHUSVERLICHTING IN LANGDORP, GIJMEL EN WOLFSDONK
Van oudsher vindt op de vooravond van 16 augustus, de feestdag van de heilige Rochus, in Aarschot centrum de Sint-Rochusverlichting plaats. Reeds in 1666 werden in Aarschot "lichtjes" buitengezet om bij Sint-Rochus af te smeken dat de pest niet meer zou toeslaan in de stad van de 'kasseistampers'. En met succes. In de 19e eeuw won de traditie aan belang. De laatste decennia groeide de SintRochusverlichting uit tot een groots gebeuren. Duizenden mensen zakken traditiegetrouw op de avond van 15 augustus af naar Aarschot. De Sint-Rochusverlichting is één van de belangrijkste immaterieel erfgoedtradities die Vlaanderen rijk is - erfgoed dat niet tastbaar is zoals gebouwen of objecten maar een traditie die de Aarschotenaren koesteren.
Dit jaar kreeg de Sint-Rochusverlichting een extra bijzondere betekenis door de coronacrisis. Met duizenden bijeenkomen in het centrum was niet mogelijk. Hierdoor riep het Stadsbestuur op om er een sobere Sint-Rochusverlichting van te maken, eentje 'van in uw kot'. Back to the roots. Expliciet werden ook de deelgemeentes opgeroepen om deze keer deel te nemen aan de verlichting. Het hele gebeuren werd uitgezonden op de regionale zender ROB-tv zodat ieder kon meegenieten van in zijn of haar zetel.
Ook onze kerken namen enthousiast deel aan de light-versie van de Sint-Rochusverlichting in 2020. Alle kerken van onze pastorale zone Sint-Rochus Aarschot bleven wegens de veiligheidsmaatregelen gesloten, maar verlichtten wel de gevels en toegangswegen met kaarsjes. Aan de kerken van Langdorp, Wolfsdonk en Gijmel werden in totaal meer dan 600 kaarsjes aangestoken. Dank aan alle vrijwilligers die de omgeving mee proper maakten en alle kaarsjes plaatsten en ontstaken! Het werd een feeëriek gebeuren. En deze kaarsjes drukken niet zomaar 'gezelligheid' uit. Ze symboliseren de verbondenheid met elkaar in deze moeilijke coronatijden en zetten meteen ook Sint-Rochus centraal. Licht als teken van Hoop, Geloof en Liefde.
Niet voor niets werd Sint-Rochus als patroonheilige gekozen voor de nieuwe pastorale zone waaronder ook onze nieuwe Langdorpse parochie valt. Rochus werd eind 13e eeuw geboren in Montpellier, in het zuiden van Frankrijk, in een welgesteld gezin. Toen hij op zijn 20e zijn beide ouders had verloren, besloot hij op pelgrimstocht naar Rome te vertrekken. Hij gooide zijn leven om. Hij schonk een groot deel van zijn vermogen weg aan de armen en gaf de rest in bewaring bij zijn oom. Onderweg legde Rochus zich toe op het verzorgen van zieken, in het bijzonder pestlijders. Eenmaal op de terugweg van Rome liep hij in Piacenza zelf de pest op maar hij genas. Toen hij terugkwam in Montpellier werd hij niet meer herkend door zijn familie en vrienden. De stadsbaljuw, zijn oom nota bene, sloeg hem zelfs in de kerker omdat hij als een spion aanzien werd. Mogelijk was Sint-Rochus getekend door de pest, maar het niet meer herkend worden bij thuiskomst van zij die op pelgrimstocht gingen, is typisch voor pelgrimsverhalen: de pelgrim komt herboren terug. Zijn tocht heeft hem veranderd en een nieuwe weg doen inslaan.
Aan de kerk en pastorij van Langdorp werd op de vooravond van Sint-Rochus' feest het pad naar de kerk verlicht. De vaandels van onze drie geloofsgemeenschappen - met Onze-Lieve-Vrouw van Fatima, Sint-Antonius Abt en Sint-Pieter - werden halverwege het pad opgesteld met kaarsjes aan beide zijden. Op de vensterbank van de bovenverdieping van de pastorij werd een beeld van Onze-LieveVrouw opgesteld: we vierden immers ook Onze-Lieve-Vrouw ten Hemelopneming op 15 augustus. Aan de deur beneden stond een nieuw beeld van Sint-Rochus opgesteld. Dit beeld heeft de kerkfabriek kunnen overnemen van de Sint-Jozefskerk van Battel, ten noorden van Mechelen aan het kanaal Leuven-Dijle, die herbestemd wordt naar brouwerij. We kunnen de parochianen van Battel verzekeren dat we dit beeld een mooie toekomst geven. Het heeft alleszins op 15 augustus al mooi dienst gedaan bij de Sint-Rochusverlichting !
We hopen dat volgende zomer, de restauratie van de kerk volledig afgerond, ook corona uit het land zal zijn, en we opnieuw een volgende Sint-Rochusverlichting mét volk kunnen organiseren in de Langdorpse kerken. Mogelijk opnieuw met een dansvoorstelling zoals vorige zomer !
Tot slot nog iets over de attributen die Sint-Rochus' beeltenis tooien: zijn beeld toont zijn pelgrimsstok en ook een engel die hem in moeilijk omstandigheden bijstaat. Daarnaast zien we ook dat Sint-Rochus zijn mantel omhoog trekt aan zijn been en een hondje dat hem vergezeld. Deze attributen vertellen eigenlijk een heel eigentijds verhaal: wanneer Sint-Rochus in Piacenza, NoordItalië, de pest oploopt, plaatst hij zich in 'zelfquarantaine'. Hij toont de besmetting door zijn mantel op te trekken. Hij wil zeker niemand besmetten met zijn besmettelijke ziekte en trekt zich vrijwillig terug in een houten hutje in het bos. Hij wordt er gevoed door een hondje dat hem steeds opnieuw opzoekt en dat ook zijn wonden likt... Het baasje van dit hondje, Gottard, komt op die manier bij Sint-Rochus terecht. Deze legende vertelt ons over de moeilijkheden van quarantainemaatregelen en doet ons stilstaan bij de vraag hoe we op een veilige manier zorg geven en in interactie gaan met diegene die in afzondering geplaatst is / zich in afzondering plaatst. Door de contacten die Rochus en Gottard hadden - op veilige afstand ? - maakt ook Gottard een ommeslag in zijn leven. Hij raakt bekeerd en geïnspireerd door de figuur van Sint-Rochus. Hoe gaan wij om met elkaar in de quarantaineperiode? Hoe zorgen wij voor elkaar? Hoe luisteren wij naar elkaar? Wat zeggen we en wat niet? Wat is voor ons inspirerend? Vele vragen, wat antwoorden, waar Sint-Rochus voor zorgt bij deze feestdag van de pestheilige. Niet voor niets misschien dat in het logo van onze pastorale zone Sint-Rochus een stralenkrans heeft die Licht uitstraalt.
Het kapelletje aan de school van Langdorp, het Sint-Antoniuskapelletje aan de school in Wolfsdonk en het kapelletje van Ons-lief-vrouwke van de Donk werden ook prachtig verlicht.
