2015 Vaderlandslievende plechtigheid
Uit het archief van de pastorij Sint Pieter Langdorp...en notities van pastoor A.Wouters, publiceren wij een aantal getuigenissen :
Op 22 juni 1943, rond één uur van den morgen, is er een brandend vliegmachien neergestort op den weg van den halte naar t dorp; een stuk ervan, de staart, en enkele andere brokken lagen achter de school van den Gijmel, in een bosch tusschen Vleminckstraat en Mechelsebaan. In dit bosch lag een vlieger dood, deze was niet verbrand. In en onder vhet vliegtuig bij den halte lagen zes lijken, sommige half verkoold. De burgemeester kwam vragen een lijkdienst te doen. Ik heb geantwoord dat er geen bewijzen waren dat de verongelukte katholieken waren, maar dat ik het geval aan het bisdom zou voorleggen. Mgr.Van Cauwenbergh antwoordde ontkennend. Toen het vliegtuig was opgeruimd door de Duitschers zijn de voddenrappers komen zoeken naar overschot van metaal: aluminium, koper,enz Een zekere De Cleyn van Aarschot vond een medalie waarop van één kant het beeld van OLV Onbevlekt Ontvangen. Daarop heeft Mgr.Vancauwenbergh geschreven dat de lijkdienst mocht doorgaan. Een paar dagen later hebben kinderen nog een paternoster gevonden, al de bollekes waren verband en het hout uit het kruis ook. De lijkdienst heeft plaatsgehad op maandag 5 juli om 10 uur. Nog nooit is er zooveel volk in de kerk geweest. Honderden menschen stonden nog buiten. De zeven slachtoffers zijn begraven in vijf kisten bij de ingangspoort ten noord-oost van het kerkhof. Hun graven werden gedurig met bloemen versierd.
Een andere bron vertelt .
Een andere bron vertelt .
Op zaterdag 31 juli werden vier Joden doodgeschoten door hunne Duitsche bewakers. Ze kregen een begraafplaats op den ongewijden grond van het kerkhof . Slechts drie jongens werden verplicht te gaan arbeiden in een vreemd land, namelijk Julien Zaman, Rene Schoolmeesters en Denis Verbruggen. Alle drie konden, na de bevrijding, terugkeeren zonder letsel. We hadden geen politieke gevangenen. Marcel Van Leemputten werd per ongeluk gedood te Aarschot op 5 september 1944, bij het begroeten van de geallieerde soldaten.
Den tiende mei, bij den inval der Duitsche legers, bleven de parochianen over t algemeen heel kalm. Bij de nadering der vijanden gingen slechts twee huisgezinnen op de vlucht. Eenige jongelingen verwijderden zich ook. Allen keerden behouden terug.
Twee soldaten van onze parochie sneuvelden in den achttiendaagschen veldtocht, namelijk Albert Baetens en Isidoor Van den Bosch.
Gedurende de meidagen van 1944 (bombardementen) vluchtte een groot gedeelte der bevolking van Aarschot naar onze parochie, zoodanig dat we 3000 vreemde menschen onderdak te brengen hadden. Door de jeugdafdeelingen werd aanstond hulp georganiseerd en praktisch uitgedeeld.
Met een weinig aanpassing, hebben we gedurende gansch den oorlog, de geestelijke en parochieele werking zonder hinder kunnen voortzetten.