DANKWOORD VAN ONZE ZUSTERS VAN GIJMEL

 

JUBEL EN DANK

 

Spontaan, Fijn, Gezellig, en Oprecht!

Wat kunnen we nog meer zeggen ,

van die mooie avondmisviering en dankbetuigingen?

Weer was de Gijmelse bevolking talrijk samen om te vieren.

Voor ons – uw zusters van de Gijmel – was het een verrassing!

Dank, heel oprecht, aan iedereen die zulke sympathie

en genegenheid toonde om een warm en hartelijk slot te zetten

na zovele jaren van vriendschap en samenwerking.

Wij zijn er echt door verrast en zullen de mooie uren, dagen

en jaren nooit vergeten.

Wij dragen de mensen van Gijmel diep in ons hart!

     

 

     

Omdat vele onder jullie naar ons adres vroegen:

 

Zuster Alida Vermeiren

Brechtsesteenweg, 89

2390 Westmalle

 

Zuster Alberta Braekmans

Mariagaarde

Oude Molenstraat, 15

2390 Westmalle

 

Zuster Norma Seps

W.Z.C. Huize Nazareth

Kriekenstraat, 14

2500 Lier

 

Zuster Julia Bets

Zusters, Chr. Scholen

Markt ,19

2290 Vorselaar

 

Zuster Hildegard – Jeanne Jacobs

V.Z.W. De Vrucht B5

Rodekruislaan, 24

3200 Aarschot

 
AFSCHEIDSVIERING VAN DE ZUSTERS VAN GIJMEL

Een grote opkomst van de parochianen, chiro, leerkrachten, familie, vrienden….Een prachtige afscheidsviering op zaterdag 27 september, feestelijk omkaderd door het zangkoor.

Louis Van Roie, van de kerkraad, las een heel mooi dankwoord voor:

  

 

Lang geleden, heel lang geleden, was er eens …
Zo beginnen vele sprookjes, maar wat ik nu ga vertellen is geen sprookje, want het is echt gebeurd. Ooit was er een tijd, eigenlijk nog niet zo heel lang geleden, dat kinderen van Gijmel naar Langdorp-centrum naar school moesten. Niet per auto gebracht, dikwijls ook niet met de fiets, maar meestal te voet, zes dagen per week, in alle weer en wind, het hele schooljaar door, over soms barslechte wegen.
Gelukkig kwam daar verandering in.

In 1937, 77 jaar geleden, konden eindelijk de allerkleinste Gijmelaartjes voor het eerst in Gijmel zelf naar school. En de eersten die er les gaven, waren zusters van de christelijke scholen van Vorselaar. Hun taak was niet te vergelijken met de opdracht van leerkrachten nu. Zij moesten gewoon voor alles zorgen, in omstandigheden die we ons vandaag nog nauwelijks kunnen voorstellen. Zij waren de pioniers, de stichters van de kleuter- en lagere school van Gijmel.

In 1959 werd een klooster gebouwd, een houten huizeke. Het huidige stenen klooster dateert van 1972. Dus meer dan 55 jaar wonen zusters hier in Gijmel. Gedurende vele jaren hebben zij het kleuter- en lager onderwijs in Gijmel gestalte gegeven, als begeleidsters, als lesgeefsters, als directie. Zij hebben de basis gelegd voor het moderne en hoogstaande onderwijs dat de O.-L.- Vrouw van Fatimaschool zo typeert.
Intussen zijn de tijden wel wat veranderd. Leken hebben de schoolfakkel overgenomen. Zij zorgen er nu voor dat het pionierswerk van de zusters op een voortreffelijke wijze voortgezet wordt. De zusters van de christelijke scholen zijn nog steeds de inrichtende macht die de school hier materieel en pedagogisch-didactisch ondersteunden en, na het totaal gewijzigde onderwijslandschap, dat nog steeds doen in de mate van het mogelijke.
Waarvoor onze oprechte dank en waardering.

Met heel veel zijn de zusters hier in Gijmel nooit geweest. De laatste jaren waren zij nog met vijf.

Zuster Alida kwam naar Gijmel in 1991 en woonde hier bijna 23 jaar. Zij was een bezige bij, altijd in de weer, ook en vooral in stilte zonder te willen opvallen. Voor het huishouden bij de zusters was zij een onmisbare schakel. Maar ook in de kerk was zij actief. Vele kleine werkjes om alles proper en net te houden …, het moest niet gezegd worden, zij zag het en zij deed het. Dankuwel zuster Alida.
Sinds 27 mei woont zij in Westmalle.
Zuster Alida, wij wensen u alle goeds voor nog vele vele jaren.
En toen waren zij nog met vier.
   

Zuster Norma was vele jaren één van de bezielende figuren in de kleuterschool van Gijmel. Zij kon de kleine kindjes, de grootste kleutertjes, motiveren als geen ander. "Kindjes, nu hebben we geen tijd meer om ziek te zijn”, en zij gaf zelf het goede voorbeeld.
Jarenlang was zij niet weg te denken uit het Gijmelse straatbeeld. De kilometers die zij per fiets aflegde om sponsorgeld voor Broederlijk Delen op te halen of om op ziekenbezoek te gaan, zijn niet te tellen.
Rond de kerk was geen papiertje of vuiltje veilig voor haar. Gewapend met hak en hark, een ouderwetse maar oerdegelijke kruiwagen in de buurt, en vooral met twee graagwerkende handen, stond zij steeds paraat. Dankuwel zuster Norma. Wij, ook de buurt en het Gijmelse milieu, wij allen zullen u missen.
Zuster Norma woont sinds 2 september in Lier en was bijna 55 jaar Gijmelaarster.
Zuster Norma, wij wensen u nog vele deugddoende jaren.
En toen waren zij nog met drie.

Zuster Hildegarde kwam naar Gijmel in 2001. Voordien stond zij in het onderwijs. Zij had het geluk wiskunde te mogen geven, het mag en moet gezegd, het mooiste vak dat er bestaat. Ongeveer 13 jaar woonde zij in Gijmel, waar zij stil en zonder op te vallen, aanwezig was. Haar werkgebied situeerde en situeert zich vooral elders, daar waar de nood bijzonder hoog is. Mensen die het dikwijls heel moeilijk hebben, zoals gevangenen, hen tot steun zijn, daar is een groot hart voor nodig. Onze waardering daarvoor.
Haar inzet in de kerk, haar aandacht voor de zwakkeren, haar warme woorden … wij zullen die nooit vergeten.

Zuster Hildegarde woont sinds 9 september in één van de service-flats in De Vrucht in Aarschot.Dankuwel zuster Hildegarde, wij wensen nog veel arbeidsvreugde, en nog vele gezonde en gelukkige jaren.
En toen waren zij nog met twee.
Nu zijn zij nog met twee.

Zuster Alberta stond, voor ze naar Gijmel kwam, lange tijd in het onderwijs. Zij was ook directrice, een functie die haar ongetwijfeld op het lijf geschreven stond. In 1999 vond zij de weg naar Gijmel, juist op tijd om nog 15 jaar te kunnen genieten van die zalig zuivere Gijmelse lucht. En of ze er van genoot, zij gaf in ieder geval die indruk. Steeds content, altijd goedgezind, vriendelijk en vrolijk, zo kennen wij haar. Maar ook steeds in de weer waar het kon: vast lid van het kerkkoor, kassierster op de kerstmarkt, aankoopster van bloemen voor de kerk, karweitjes allerlei. Hoofd en handen stonden niet stil. Op 3 oktober wordt Westmalle haar nieuwe thuis.

Dankuwel zuster Alberta.

Wij wensen u nog vele gezonde jaren, en houd de moed erin!

Heel onlangs, op 4 september, vierde Zuster Juliahaar 50-jarig Gijmelaarschap. Voorwaar voor haar een grote eer, voorwaar voor Gijmel een grote gunst. Hoe dikwijls konden we niet genieten van haar voortreffelijke bakkunst, taart en pannenkoeken, haar specialiteit voor zover wij weten. Stiekem denken we dat, wat bak- en kookkunst betreft, dit slechts het topje van de ijsberg is.
Zuster Julia was manusje van alles in het klooster, maar ook in de kerk: lid van het zangkoor, lector, gebedsvieringen, zuster-koster in nood maar ook als er geen nood was, … De parochie kon steeds op haar rekenen.

In haar eentje zorgde zij er ook voor dat de stookkosten voor de kerk niet te hoog opliepen.
Zuster Julia, hartelijk dank voor alles. Wij wensen u nog vele gezonde en warme jaren zonder hittegolf. En op 3 oktober wordt zij Vorselaarster.

Hier eindigt dan een stukje Gijmelse geschiedenis.
Na 3 oktober 2014 begint voor Gijmel het tijdperk zonder zusters.

Beste lieve zusters, wij zullen jullie missen. Het vele werk dat jullie opknapten, die vele kleine taakjes die gewoon gedaan werden, zonder te willen opvallen, jullie vriendelijke aanwezigheid, er altijd zijn, .. wij zullen het nooit vergeten.
Wij hopen dat jullie nog dikwijls terugkomen in Gijmel, hier in de kerk of in vakantieoord De Brem of waar ook. In Gijmel zijn jullie steeds welkom.

Het was heel fijn, heel mooi, …
Misschien, heel misschien, … blijkbaar, bestaan die mooie sprookjes dan toch ook in ’t echt. Het zijn die dingen die mensen zo goed doen. Maar mooie liedjes blijven niet duren. Spijtig maar het is niet anders.

Maar de keerzijde van de medaille, het toffe aan onze levensloop: we kunnen altijd de knop omdraaien, een nieuw plaatje opzetten of een ander cd-ke of wat dan ook, spelen. En dat moeten we gewoon doen.
En sprookjes, die eindigen altijd met: "En ze leefden nog lang en gelukkig”. Dat wensen we jullie allen van harte toe.

 

 

Hierop volgde een groot applaus van alle aanwezigen.  De Zustersmochten talrijke geschenkjes in ontvangst nemen….En daarna dronken we allemaal samen nog een lekker glaasje !