Nieuws
| Overleden in de Heer, Albert Patteet - woensdag 24 januari 2024 |
ALBERT PATTEET, hij werd geboren te Aarschot op 14 december1944 en
is overleden in het Imelda ziekenhuis te Bonheiden op 4 januari 2024.
Sterven
Noem het niet de dood
Noem het een moeder
Sluitend haar warme hand
om al wat was en is
De ster verliest haar eer
aan stille duisternis
De plant daalt in het land
Het dier wordt aarde weer
Moe, de mens, van zwerven
het lichaam tot zwijgen gebracht,
keert naar de zachte schoot
de grond van al wat is en was
Noem het niet de dood
Sterven is uit as
terug het leven erven
Nooit is het volbracht
Albert Patteet
Weldoende ging hij rond
Albert Patteet
°14.12.1944-+4.01.2024
Begin januari overleed Albert Patteet. Iedereen kende hem op zijn of haar manier.
Als ervaren tuinier,
planten – en kruidenkenner, schilder, dichter, filosoof, liefhebber van klassieke muziek.
Zijn
natuurkennis deelde hij met veel deskundigheid en plezier met de leerlingen van de lagere school.
Hij
kende niet alleen de Nederlandse naam van elk gewas, ook de Latijnse benaming vertelde hij aan de
kinderen.
Albert was een gretig lezer.
Voor velen was hij een trouwe bezoeker. Nooit kwam hij met
lege handen. De groenten en het fruit die hij met veel liefde kweekte in zijn magische tuin gaf hij met
plezier.
Heel vaak was er een van zijn gedichten bij. Met zorg geschreven in zijn verfijnde handschrift.
Als schilder keek hij naar het landschap, de dorpen en de mensen. Kleurrijk in verf op paneel of in
zachte pastel, zijn meest geliefde medium. Net als zijn gedichten is zijn beeldend werk poëtisch. Sterk
gestileerd en tot de essentie herleid en zo vol verinnerlijkte rust en symboliek.
Albert is een voorbeeld voor ons allemaal. Hij stond vol vertrouwen in het leven.
Gelovig, ingoed.
Immer tevreden, denkend, delend en stil.
Wij zullen hem dankbaar blijven gedenken.
Josée Lehon
Verre wandeling
Al wandelend het dorp uit
Achter mij mensen en huizen
Bij de beek geel barbarakruid
Een paardenbloem al met pluizen
De hemel gewelfd boven mij
En spiegelend in het water
Varen trage wolken voorbij
Wolken van vroeger en later
Stapvoets weg van de wereld hier
Naar het land waar ik ooit hoorde
De aarde ademt als een vredig dier
Adem, onwetend nog van woorden.
Albert Patteet
www.museum-aarschot.be
Reacties:
| Er zijn nog geen reacties op dit bericht geplaatst. |
Reageren:
